آلمان، یکی از پیشرفته‌ترین کشورهای جهان، دارای یک فرهنگ غنی در زمینه‌های مختلفی از جمله ادبیات، هنر، موسیقی، فلسفه و سایر زمینه‌ها است. با وجود شهرت بالای صنعت موتر‌سازی، موتورسیکلت و دیگر وسایل نقلیه، بایسکل همچنان یکی از وسایل محبوب جامعه آلمان است.
کودکان از کودکی با بایسکل‌رانی آشنا می‌شوند و این وسیله از جزء معمولی زندگی روزمره آنها می‌شود. مادران و پدران معمولاً با فرزندان‌شان بر روی بایسکل‌های خود شهر و خیابان‌ها را می‌پیمایند. در آب و هوای بارانی آلمان، بایسکل‌ران‌ها مجهز به وسایلی مخصوص برای مقابله با باران هستند.
بایسکل‌رانی به عنوان یک فعالیت تفریحی و ورزشی
مهم مورد توجه است و در فصل‌های بهار و تابستان به ویژه بسیار پرطرفدار است. رویدادهای بایسکل‌رانی معمولاً در مناطق زیبای طبیعی، روستاها و شهرهای تاریخی برگزار می‌شود که مردم می‌توانند با بایسکل‌های خود از زیبایی طبیعت لذت ببرند.
در آلمان، توجه به سلامت، اقتصاد و استقلال فردی از اهمیت بالایی برخوردار است. مردم به دنبال استفاده از وسایل سالم و صرفه‌جویی در مصرف انرژی هستند. بایسکل به عنوان یک وسیله حمل و نقل سالم و ساده، توجه ویژه‌ای از سوی مردم به خود جلب کرده است.
دولت آلمان نیز تلاش می‌کند تا از طریق ایجاد شبکه‌های گسترده از مسیرهای بایسکل‌رانی و ایستگاه‌های اجاره بایسکل، مردم را به استفاده از این وسیله نقلیه سبز تشویق کند. بایسکل‌رانی به عنوان یک جزء مهم از فرهنگ و زنده‌گی روزمره آلمان شناخته می‌شود و دولت برای ترویج و گسترش آن اقدامات مختلفی را انجام می‌دهد.
در آلمان معمولا برای بایسکل‌رانی یک خط مخصوص در جاده‌ها وجود دارد تا بایسکل‌ران‌ها با خاطر آرام و بدون برخورد به ترافیک شهری به مقصدشان برسند.
در تحقیقات که صورت گرفته بالای ۷۰٪ فیصد مردم آلمان بایسکل‌شخصی دارند.
بایسکل‌ران‌ها می‌توانند بایسکل‌های‌شان را در قطار و جاهایی دیگر بدون مشکل با خود داشته باشند.
در این رابطه ما با کورنلیا مانیکوفسکی، نویسنده و آموزگار زبان آلمانی، که خود شهروند آلمان است مصاحبه کرده‌ایم:
فرهنگ: سلام خانم مانیکوفسکی. تشکر که درخواست ما را برای مصاحبه پذیرفتید.
آیا شما بایسکل دارید؟ اگر بلی، از آن در کدام مواقع استفاده می‌کنید؟
مانیکوفسکی: «سلام. خواهش می‌کنم. البته که من بایسکل دارم! و برای تمام سفرهای زنده‌گی روزمره که پیاده انجام نمی‌دهم از آن استفاده می‌کنم: سر کار، ورزش، خرید، دیدن دوستان، سینما… و غیره. اگر مسیر خیلی طولانی باشد یا ترافیک ماشین برایم زیاد باشد، بایسکل را با خودم به مترو یا قطار می‌برم و سپس بایسکل‌سواری را ادامه می دهم.
من همچنین به تعطیلات بایسکل‌رانی زیادی در آلمان، فرانسه، لهستان و غیره رفته‌ام.»
فرهنگ: آیا در آلمان تلاش‌هایی برای آشنایی کودکان با بایسکل در سنین پایین وجود دارد؟ از تجربیات خود به ما بگویید.
مانیکوفسکی: «اکثر بچه‌ها بایسکل‌رانی را در حدود 4 سالگی یاد می‌گیرند. مخصوصاً در شهر که مسافت کمتر است، ابتدا با والدین خود و بعدها که بزرگتر شدند تنها به مدرسه و ورزش می‌روند. اما برخی از والدین می‌ترسند که فرزندان خود، به تنهایی رانندگی کنند.»
فرهنگ: در مدرسه‌ها در این زمینه چه کاری صورت می‌گیرد؟
مانیکوفسکی: «در شهر هامبورگ، همه کودکان کلاس چهارم، که در آن زمان 9-10 ساله هستند. گواهی بایسکل‌رانی دریافت می‌کنند. پلیس به مدارس می‌آید، به بچه‌ها آموزش می‌دهد و آنها در شهر بایسکل می‌رانند.»
فرهنگ: چند ساله بودید که بایسکل آشنا شدید؟
مانیکوفسکی :«فکر کنم چهار سالم بود وقتی مکتب را شروع کردم در 10 سالگی با بایسکل به مدرسه رفتم.
فرهنگ: چرا فرهنگ بایسکل‌رانی در بین آلمانی‌ها محبوبیت خاصی دارد؟
مانیکوفسکی: «بایسکل سواری سرگرم کننده است، در هوای آزاد هستید، هزینه کمی دارد، اغلب می‌توانید به همان سرعتی که با ماشین در شهر بچرخید، با بایسکل بچرخید. برای پیدا کردن جای پارک مشکلی ندارید، سازگار با آب و هوا، ساکت است، هیچ دود اگزوز تولید نمی کند… و ما با آمستردام و کپنهاگ، دو شهر مجاور داریم که دوچرخه سواری بسیار بیشتری دارند – و به ما نشان می دهند که چقدر زندگی در شهر می‌تواند زیبا باشد وقتی ماشین های زیادی در خیابان‌ها وجود ندارد!»
فرهنگ: تشکر بانو مانیکوفسکی که درخواست ما را برای مصاحبه پذیرفتید.
مانیکوفسکی: خواهش می‌کنم.
گزارش از: فیروز میرزا- آلمان
