او پروژه خود را به «نمایشگاه ساینس و انجینری ای‌سی‌تی» ارائه داد و موفق شد به مرحله جوایز ملی «علوم و انجینیری بنیاد بی‌اچ‌پی» برسد. سپس به عنوان یکی از هفت دانشجوی استرالیایی برای حضور در «نمایشگاه بین‌المللی ساینس و انجینری رجنرون» انتخاب شد.
اواخر شب در اواسط ماه می بود که او در یک برنامه پخش مستقیم از ایالات متحده خبر پیروزی‌اش و کسب مقام دوم در رشته شیمی را شنید. او می‌گوید: «من از شنیدن این خبر و این‌که دانستم واقعا زحمات پدر و مادرم را جبران کرده‌ام، خیلی خوشحال بودم، به خاطر این‌که آن‌ها برای من خیلی فداکاری کرده‌اند.»
هدیه بیژن زاده‌ی یک خانواده تاجیک افغانستانی است و در سه و نیم سالگی به همراه خانواده‌اش به استرالیا مهاجرت کرده تا پدرش، دکتر نعمت‌الله بیژن بتواند دکترایش را از دانشگاه ملی استرالیا اخذ کند. وی به همراه خانواده‌اش به هند، پاکستان و چین و افغانستان سفر کرده و در طول همین سفرها بود که متوجه کمبود منابع و استراتژی‌های مدیریت پسماند در این کشورها شد. او می‌گوید: «[افغانستان] واقعا فرهنگی غنی دارد، فرهنگی بسیار پرتکاپو و مردم علی‌رغم آن‌چه که برسرشان می‌آید، بسیار مهربان و مقاوم هستند. می‌خواهم بگویم که منشأ واقعی اشتیاق من همان‌جاست، زیرا من اهل آن‌جا هستم، در آن‌جا ریشه دارم و مشکلاتی را در آن‌جا دیدم که در استرالیا نمی‌بینم و با خود فکر کردم که چرا آن‌جا چنین وضعیتی دارد، اما این‌جا نه؟» بانو بیژن تصمیم دارد پس از اتمام دوره مکتب، به علاقه خود در بخش علوم بپردازد و به یک کمپ اینجینری مجازی به میزبانی دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی دعوت شده است. او قصد دارد پس از اتمام دوره مکتب، در دو رشته حقوق و علوم تحصیل کند. پروژه وی باعث پیدایش ایده‌های تحقیقاتی بیشتری شده است، از جمله آزمایش مواد تجزیه‌ناپذیرزیستی و بررسی چرخه کربن. او می‌گوید: «من ارزش تحصیل را صرفا به خاطر جایی که از آن‌جا آمده‌ام درک می‌کنم و پدر و مادرم نیز همیشه مرا ترغیب کرده‌اند تا از فرصت‌هایم بیشترین بهره را ببرم و تا جای ممکن تحصیلاتم را پیش ببرم. من قطعا در آینده در رشته علوم ادامه تحصیل می‌دهم و پروژه‌های بیشتری را پیش خواهم برد و با دانشمندان صحبت خواهم کرد و تمام تلاشم این خواهد بود که تا جای ممکن علم و آن‌چه که برای کمک به این جهان از من ساخته‌است را بیاموزم.»
