منابع خبری از درگذشت زمریالی طرزی کاووشگر بودای خوابیده خبر دادند.
به گفتۀ این منابع، وی در 30 اسد 1403/ 20 جولای 2024 دیده از جهان فروبست و به ابدیت پیوست.
زمریالی طرزی در سال ۱۹۳۹ دیده به جهان گشود و پس از فراغت از لیسه استقلال جهت ادامه تحصیل به فرانسه رفت و بعد از اخذ دوکتورا، در سال 1972 دوباره به وطن برگشت و به عنوان سرپرست عمومی باستانشناسی و حفظ آبدات تاریخی مشغول وظیفه گردید.
پس از تهاجم قوای شوروی ترک وطن نمود ودر پوهنتون استراسبورگ فرانسه مشغول تدریس گردید.
زمریالی طرزی در سال ۲۰۰۲ بار دیگر به افغانستان آمد و مسئولیت هیئت باستانشناسی فرانسه را به عهده گرفت.
وی کاووش‌های زیادی را در اطراف مجسمه‌های بودا و « تپه شتر» و «تپه توب کلان» منطقه هده جلال آباد انجام داد.
او در گفتگو با یکی با سایت بودیست آرت نیوز گفت:«در بامیان 12هزار مغاره موجود اند. پروفیسر جاپانی ۲ هزار مغاره را فقط در یک صخره شمرده است و این نوع صخره‌ها سرتاسر این وادی را پوشانیده است.»
طرزی همچنین با یکی دیگر از رسانه‌ها گفت:
«بر اساس متنی از زائر چینی که در ۹۶۲ سال بعد از میلاد، چشم‌دیدش را در ارتباط با بودای خفته به درازی هزار فت (حدود ۳۰۵ متر) نگاشته است، امروزه جزییات ارایه شده توسط این زائر -که ۱۳۷۵ سال پیش نوشته- مشروح‌ترین متن پیرامون این بودای خوابیده می‌باشد. احتمالا این مجسمه در قرن ششم بنا شده ولی از صدها سال بدینسو دیگر کسی آن را ندیده است. حتا متخصصانی در مورد وجود و طول بیشتر از سه میدان فوتبال آن، ابراز تردید نموده‌اند…. »
از زمریالی طرزی حدود ۸۰ کتاب و مقاله تحقیقی بر جا مانده است. او در چند مستند از جمله «بوداهای عظیم» ساخته مستندساز سویسی کرستین فرای که چندین جایزه را از آن خود کرد نقش داشته است.
پروفیسر زمریالی طرزی در ۲۰ جولای ۲۰۲۴ دیده از جهان باقی شتافت.
