در حالی که بیکاری به اوج خود رسیده است، شماری از جوانان به ایجاد یوتیوب به عنوان یک شغل روی آوردهاند.
محمدحسین(نام مستعار) میگوید:«بیکاری و مشکلات اقتصادی باعث شده که اکثر جوانان به ساختن چینل یوتیوب روی بیاورند.»
به گفتهی وی یوتیوب آخرین امید جوانان است که میتواند آنان را از فقر و بیکاری نجات دهد.
وی بینندههای یوتیوب را متفاوت ارزیابی میکند و میگوید:« اکثر بینندهها، برنامههای تفریحی، فرهنگی، اجتماعی و موسیقی را دوست دارند.»
هاشم سرافراز (مستعار) یکی دیگر از یوتیوبران، روی آوردن جوانان به یوتیوب را کار پسندیده میداند و میگوید: «یوتیوب یک رسانهی اجتماعی است مثل فیسبوک. از این طریق هم میشود اطلاعرسانی کرد و هم میتوان امرار معاش نمود.»
او میافزاید: «اکنون بسیاری از رسانهها تعطیل شدهاند. دیگر فعالیت ندارند. لذا ضروری است تا یک رسانه دیگر مثل یوتیوب فعالیت کند و مردم را آگاهیدهی نماید.»
سیدمحمد(مستعار) یوتیوبر دیگری است که میگوید مردم ما در یک خلأ معلوماتی نسبت به کشور خود و جهان قرار دارند. از طرف دیگر جهان نیز نیاز دارد که از اوضاع افغانستان باخبر شود. به همین خاطر لازم است تا رسانهای مثل یوتیوب ساخته شود و رویدادها را پوشش دهد.
وی میافزاید: «بیکاری و فقر هر روز شدت میگیرد. فعالیت در یوتیوب یک امید برای زندگی است.»
روی آوردن جوانان به ایجاد چینل یوتیوب در حالی افزایش مییابد که دفتر هماهنگکنندهی سازمان ملل متحد یا اوچا اعلان نمود که در سه سال اخیر، در افغانستان، گراف فقر از ۴۷ درصد به ۹۷درصد افزایش یافته است.
عنایت مهدوی